Władimir Astapowski

Władimir Astapowski
Владимир Астаповский
Pełne imię i nazwisko	Władimir Aleksandrowicz Astapowski
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1946 ; Briańsk
Data i miejsce śmierci	12 kwietnia 2012 ; Moskwa
Wzrost	185 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Dinamo Briańsk
	Neftczi Baku
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
198?–198?	Wojskowy Klub Nampula (asystent)
	DJuSSz CSKA Moskwa (asystent)
2004–200?	DJuSSz Spartak Moskwa (asystent)
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Odznaczenia

Władimir Aleksandrowicz Astapowski, ros. Владимир Александрович Астаповский (ur. 16 czerwca 1946 w Briańsku, Rosyjska FSRR, zm. 12 kwietnia 2012 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek zespołu Dynamo Briańsk. W połowie lat sześćdziesiątych wyjechał do Baku, gdzie uczył się w Szkole Marynarskiej oraz bronił barw szkolnej drużyny^[1]. Tamże został zauważony przez trenerów miejscowego Neftczi Baku, w składzie którego rozpoczął karierę piłkarską. W 1965 przeszedł do SKCzF Sewastopol. Na początku sezonu 1969 został oddelegowany do CSKA Moskwa, dopiero 8 marca debiutował w składzie pierwszej drużyny. Jako zawodnik CSKA osiągnął swoje największe sukcesy. W 1980 po zmianie trenera odszedł do SKA-Chabarowsk, w barwach którego w 1982 zakończył karierę piłkarską^[2].

Kariera reprezentacyjna

29 listopada 1975 debiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu towarzyskim z Rumunią zremisowanym 2:2. Łącznie od 24 września 1975 do 30 kwietnia 1977 rozegrał 11 meczów w narodowej oraz 6 meczów w olimpijskiej reprezentacjach. W 1976 zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. Rywalizował o pozycję bramkarza Sbornej z Jewgienijem Rudakowem i Aleksandrem Prochorowem. Ostatecznie stracił miejsce w bramce na rzecz Jurija Diegtiariowa.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej służył w randze kapitana w radzieckich siłach zbrojnych. Pod koniec lat osiemdziesiątych podjął się pracy szkoleniowej. Przez pewien czas pracował w Mozambiku, pomagając trenować wojskowy klub w mieście Nampula^[3]. W ostatnich latach zajmował się m.in. szkoleniem bramkarzy w CSKA Moskwa i Spartaku Moskwa^[4]. Trzy lata trenował bramkarzy w kobiecej drużynie Krasnoarmiejska pod Moskwą. Jednocześnie występował w turniejach weteranów^[5]. 12 kwietnia 2012 zmarł w Moskwie^[6]. Pochowany na Cmentarzu Chowańskim w Moskwie^[7].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

mistrz ZSRR: 1970

Sukcesy reprezentacyjne

brązowy medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich: 1976

Sukcesy indywidualne

wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1976), Nr 2 (1975)
najlepszy piłkarz ZSRR w plebiscycie tygodnika „Futboł”: 1976
najlepszy radziecki bramkarz w plebiscycie magazynu „Ogoniok”: 1976

Odznaczenia

tytuł Mistrza Sportu
tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1976
tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu Rosji: 2003

Przypisy

Linki zewnętrzne

Władimir Astapowski w bazie RusTeam (ros.)
Profil na PlayerHistory (ang.)
Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
Władimir Astapowski w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Бронза на вес золота.

[3] Астаповский Владимир Александрович. allfutbolist.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-14)]..

[4] Владимир Бычек: «А в награду нас всех послали... В Мозамбик».

[5] Владимир Астаповский. Как дела?

[6] 3-й турнир по мини-футболу «Негаснущие звезды».

[7] UA-Футбол. Ушел из жизни экс-вратарь сборной СССР Владимир Астаповский.

[8] Могилы знаменитостей. Московский некрополь. АСТАПОВСКИЙ Владимир Александрович

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]